RECHTSOMKEER

8000 km rijden om dan te beslissen rechtsomkeer te maken…why not..reizen is plannen maken en die zijn er om te veranderen.

Het nieuws van de recente aanslag in Tadjikistan op de fietsreizigers is zwaar aangekomen en overschaduwt plots onze verdere tocht. De plaats waar het gebeurde lag ook op onze route.

Okee, we kunnen er met een boog omheen of een andere weg nemen, maar we hebben geen zin om ons in Tadjikistan ongemakkelijk te voelen en bij elke passerende auto met jonge gasten erin argwanend te zijn. Ook al denken we dat zeker nu de kans kleiner is dat het zich zal herhalen.

Bovendien weten we niet of er in Tadjikistan maatregelen zullen komen naar de toeristenstroom die misschien wordt beperkt of dat er in konvooi moet worden gereden in die regio. Veel vragen, veel wikken en wegen…

We zitten ook op een zeer beslissend punt. Eens we de boot over de Kaspische zee nemen naar Kazachstan is het een moeilijkere weg terug door visumgedoe. 
De boot op zich nemen is ook niet evident (kan zijn dat je er een week op moet wachten in Baku). Dan gedurende minstens 2000 km elke dag zoeken naar benzine op de zwarte markt bij 40 graden en zeer veel slechte wegen… hmmmm

Ook al wisten we dit allemaal op voorhand, toch heeft dat ene tragische feit ons de energie hiervoor ontnomen.

Het opzet van onze trip is om te genieten en niet om het gevaar op te zoeken. Vandaar onze keuze om er een even mooie terugreis van te maken en dit door de landen die we al bezochten.

Morgen van het fijne Georgië terug naar Turkije. 😊

-Fotos en uitleg van Armenië volgen binnenkort-