Turkije 1

Het oponthoud aan de Turkse grens in Edirne is te wijten aan het defecte computersysteem. Maw. 2uur wachten voor we mogen aanzetten. Aan het laatste loket nog even de koffers openen. 100 meter verder is de narcotica brigade ook wel nieuwsgierig en mag de bepakking nog es open. 

Een elektronisch vignet kopen kan ‘ergens' in een postkantoor of in een tankstation. We vragen het op 3 verschillende plekken…no problem...en worden altijd verder gestuurd. Bij de uitrit voor Sivirli gaat de tol sirene af omdat we passeren zonder vignet. Als daar maar geen boete van komt.🤔 

In Sivirli regelen we in het postkantoor toch maar een HGS vignet. Klaar om de Bospurus brug over te rijden. Rechts van ons de Zee van Marmara, links de Zwarte Zee. Voor en achter ons dikke file, we zijn in Istanbul. Turkse chauffeurs appreciëren het niet dat we hen voorbijrijden. Snel hebben we in de mot dat de Turkse motards de pechstrook prefereren. Een dikke duim van een Turkse politie motard en een paar andere chauffeurs, het bord ‘WELCOME TO ASIA', en het overrijden van de Bosporusbrug op zich: Fantastisch!

2 dagen later komen we aan in Safranbolu en dit in de kletsende regen, terwijl België  kreunt onder een hittegolf. We logeren bij een Turk die vele jaren in Gent woonde, terugkeerde naar zijn thuisland, en bezig is in Safranbolu een chocolade bedrijf op te starten met  de beste Callebaut chocolade. 

Aan de Zwarte Zee kust houden we halt in een veredelt tuinhuis/ strandhut in Inebolu. Hier hangt een gezellige vakantiesfeer en genieten er van een prachtige zonsondergang. 🏖